ETYKA MEDIATORA

„ Mediatorem każdy być może trochę lepiej lub trochę gorzej, ale nie o to chodzi jak co komu wychodzi…………”.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami  Mediatorem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca w pełni z praw publicznych z wyjątkiem sędziego w stanie czynnym.  W praktyce oznacza to , że nie ma szczególnych wymagań do bycia mediatorem a jakość mediatorów „ na rynku” bywa różna.

Tymczasem osoby pozostające w konflikcie  gospodarczym, rodzinnym czy innym  decydując się na pozasądowe rozwiązanie konfliktu  w drodze mediacji z pewnością potrzebują osoby, która udrożni komunikację pomiędzy stronami konfliktu , stworzy warunki sprzyjające zawarciu konstruktywnego i akceptowalnego porozumienia stron tj. osobę godną zaufania, bezstronną, neutralną której powierzą swoje problemy, sekrety licząc na to, iż mediator ich  wysłucha, zrozumie, nie oceni  a doceni i znajdzie taką technikę, która pozwoli stronom  uświadomić pewne mechanizmy  rządzące konfliktem i otworzy  na konstruktywne myślenie pozbawione granic . Czy taki mediator istnieje?

Tak istnieje,  ale gdzie go znaleźć?

Jest wiele podmiotów kształcących mediatorów. Ośrodek Mediacji przy Okręgowej Izbie Radców w Bydgoszczy szkoli z zakresu mediacji przyszłych mediatorów -już ponad 22 edycje za nami. Szkolenie prowadzone jest według standardów Społecznej Rady ds ADR przy Ministrze Sprawiedliwości z 29.10.2007r.- 40 godzin szkoleniowych. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu trenerów będących jednocześnie nauczycielami akademickimi, trenerami biznesu i mediatorami Ośrodka  uczestnicy szkolenia otrzymują nie tylko podstawową wiedzę o mediacji ale też wiele wskazówek  z „ życia wziętych”, praktyczne  podejście do mediacji z różnych punktów widzenia, rozbudowane elementy negocjacyjne oparte o różne typy osobowości itd.

Czy osoba, która otrzymała dokument potwierdzający ukończenie takiego szkolenia  ( jakby go nie nazwać – dyplom zaświadczenie certyfikat itd.)  daje gwarancję należytego wykonywania roli mediatora? Niestety nie.

Szkolenie podstawowe to dopiero klucz do drzwi, które otwierają  ścieżkę doświadczenia i  ciągłego dążenia do samodoskonalenia, poszerzania wachlarza skutecznych narzędzi do zgłębiania ludzkich zachowań. Przy  czym przy prowadzeniu mediacji nie  bez znaczenia są predyspozycje mediatora do prowadzenia danego rodzaju spraw, czy też  jego przygotowanie merytoryczne czyli tzw. znajomość tematu sporu. Z pewnością po takim szkoleniu nie ma problemów, aby wpisać się na listę mediatorów sądowych prowadzonych przez Prezesa Sądu Okręgowego ale na takim wpisie mediator nie  może poprzestać.

Ważnym aspektem pracy mediatora  jest jego  postawa w życiu codziennym, nie tylko  podczas sesji mediacyjnej. Mediatorem się nie bywa – Mediatorem się jest.

Ośrodek Mediacji przy Okręgowej Izbie Radców  przystępując do ogólnopolskiej Sieci Ośrodków Radców Prawnych  przyjął  do stosowania kodeks etyki Radcy Prawnego -Mediatora.  Kodeks ten obowiązuje członków  naszego Ośrodka i  ma na celu zdefiniowanie generalnych i abstrakcyjnych reguł respektujących ideały i obowiązki etyczne zawodu zaufania publicznego,  przyczynienie się do godnego wykonywania zawodu radcy prawnego – mediatora- jako, że radcowie prawni zobowiązani są do kierowania się najwyższymi standardami etycznymi ze względu na wykonywanie zawodu podlegającego konstytucyjnej ochronie.

Mediatorzy pomagają stronom rozwiązać konflikt, w żaden sposób nie ingerując w jego przebieg, stosując zasadę autonomii stron konfliktu. W swej pracy mediatorzy pozostają bezstronni, niezależni, dbają o poufny przebieg mediacji, którą prowadzą z najwyższą starannością, w oparciu o wiedzę zawodową i doświadczenie, unikając konfliktu ze stronami w związku z wykonywaniem zawodu radcy prawnego i mediatora.

W 12 punktach  Kodeksu Etyki Radcy Prawnego- Mediatora określono główne zasady, jakimi powinien kierować się  mediator prowadzący mediację w danej sprawie. ( kodeks-etyki-2-001.jpg (2552×3510) (oirp.bydgoszcz.pl)

Ale czy na tym etyka mediatora się kończy? W mojej ocenie nie.

Życzę osobom, którzy nazywają się mediatorami, czyli osobami powołanymi do  pomocy w pozasądowym rozwiązywaniu konfliktów, aby sami dawali świadectwo na co dzień jak rozwiązywać konflikty a nie je tworzyć i  eskalować, Trudno powiedzieć, iż mediatorzy sami nie popadają w konflikty, gdyż gama osobowości, charakterów, różnych punktów widzenia jest zbyt duża. Ale sztuką  jest  patrząc zobaczyć to co łączy a  nie dzieli i nigdy nie stracić godności i empatii dla innych. Każdą  myśl można wyrazić w sposób, który  pozwala zadbać o własne potrzeby i  nie  uraża drugiej  osoby.

I kończąc słowami  tej samej piosenki „ Jak człowiek  wierzy w siebie  to cała reszta to betka  nie ma takiej rury na świecie której nie można odetkać”